Voorzitter (1)

Daar zit ik dan. Achter m’n scherm, of ervoor, net hoe je het bekijkt natuurlijk, als verse voorzitter van Christelijk gemengd koor ‘Shalom’. Klaar om een blog te schrijven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit een blog heb geschreven, en dat is best een uitdaging. Net als voorzitter van een koor, ook nooit gedaan, ook een uitdaging. 

 

Vereniging

U vraagt zich wellicht af, waarom een blog? Ik wil u niet wil lastigvallen met het op de voorgrond zetten van mijn persoon, dat is totaal niet mijn bedoeling. Maar het lijkt mij aardig om mijzelf via deze weg voor te stellen, daar ik naar alle waarschijnlijkheid toch het gezicht van het koor ga worden en het mij erg leuk lijkt om via een blog u regelmatig op de hoogte te houden van het reilen en zeilen van deze vereniging.

Een vereniging is naar mijn idee altijd iets tussen de leden, meer niet. Iets waar andere mensen eigenlijk niets van weten. En ik denk dat dat anders kan. Het mag best verteld worden dat het een gezellig koor is, dat er met aandacht wordt gerepeteerd, dat het eigenlijk helemaal niet zo’n stoffig koor (uit diverse bronnen vernomen) is, maar dat er veel enthousiaste (vrij) jonge mensen elke week met plezier komen zingen. En dat iedereen vanaf 16 jaar mag komen zingen. En dat we nieuwe leden zoeken, vooral mannen en.. goed, even genoeg voor nu, anders heb ik de komende tijd niets meer te vertellen.

 

Tweetal

Inmiddels zit ‘Shalom’ al een dik half jaar zonder voorzitter, als mij gevraagd wordt of ik als één van het tweetal op de lijst zou willen. Van de mannen díe op het koor zitten (helaas hebben een aantal mannen zich afgemeld, maar dat bewaren we tot de volgende keer), zien de meeste dat niet zitten of zijn dat totaal niet van plan. “Prima” zei ik, als man van weinig woorden.

 

Een week later word ik gebeld. Het tweetal is gereduceerd tot een ééntal. De ander zag het gezien drukte met werk en privé toch niet zitten. “Oké” was mijn korte, doch krachtige antwoord. 

 

Wederom een week later werd ik als voorzitter gekozen na een eenduidige stemming. Of ik deze functie wilde aanvaarden. Mijn antwoord kon haast niet korter. 

 

Voorzitter dus

U mag eerlijk weten, het is nooit mijn bedoeling geweest om voorzitter te worden. Ik ben op het koor gekomen om te zingen, dat vind ik namelijk héérlijk, dat is mijn passie en pure ontspanning. Niet zomaar zingen, maar met een boodschap, met emotie. En dat kan ook bij ‘Shalom’. Ik denk namelijk dat het koor potentie heeft om verder te groeien. 

Samen met het (nieuw aangevulde) bestuur hoop ik te zorgen dat het koor verder mag gaan waar het nu staat. Opgefrist de afgelopen drie jaar, bezig met verjonging en repeterend voor mooie concerten bij leven en welzijn. Wel met een aantal grote uitdagingen, dat zeker, ook daarover meer in de volgende blog.

 

Ik zie mijzelf niet als voorzitter. Een voorzitter is namelijk streng, weet precies wat en hoe hij iets moet zeggen. Hoe hij moet voorgaan. Weet precies hoe alles moet verlopen. Heeft overal antwoord op. Kan alles aan. Is iemand die overal zeker van is, tenminste…in míjn beleving. 

Zo ben ik niet, ik heb dat allemaal niet en ik kan dat ook allemaal niet zelf. Ik laat mij graag leiden, door het koor, door het bestuur, en bovenal door onze Schepper..… Dan ben ik geen voorzitter, maar ga ik op de knieën om leiding. Zo staat het er nu voor… of zit, net hoe je het bekijkt natuurlijk.

 

Vriendelijk groet, 

 

Wilco Hoekman

Voorzitter Chr. Gemengd koor ‘Shalom’

 

Ik ben natuurlijk zeer benieuwd naar uw reactie. Laat hieronder gerust een opmerking achter.